1. (Verbal Noun) the act or process of separating the grain or seeds from (a cereal plant or the like) by some mechanical means, as by beating with a flail or by the action of a threshing machine. গৰুৰে গচকাই, কিহবাৰে কোবাই অথবা মৰণা মৰা যন্ত্ৰৰ সহায়ত উদ্ভিদৰ পৰা শস্য আঁতৰ কৰা বা এৰুওৱা প্ৰক্ৰিয়া।

English: threshing,
Assamese: মৰণা মৰা